ΚΟΙΝωνικες Συνεταιριστικές ΕΠιχειρήσεις... πείραμα αυτοδιαχείρισης ή Δούρειος Ίππος για την ιδιωτικοποίηση Κοινωνικών Δομών και Αγαθών;;;

Διαβάζοντας κανείς το Νόμο 4019/11, περί ΚΟΙΝωνικών Συνεταιριστικών ΕΠιχειρήσεων (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.), βρίσκεται (ως συνήθως) ανάμεσα σ' ένα δαιδαλώδες σύμπλεγμα νόμων (Ν.4019/11, Ν. 1667/86, Ν.3908/11...) που, δεν θα το πιστέψετε, αφήνει ανοιχτά "παράθυρα" για να "παραμορφωθεί" το φιλόδοξο πείραμα των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.


Με δυο λόγια, οι  ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. είναι αστικοί συνεταιρισμοί, με κοινωνικό σκοπό και διαθέτουν εκ του νόμου την εμπορική ιδιότητα .
Επικεντρώνοντας στις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. Συλλογικού και Παραγωγικού Σκοπού, αυτές άλλωστε είναι που θα διεκδικήσουν να πάρουν στα χέρια τους τις κοινωνικές δομές της χώρας, όπως π.χ. το Πνευματικό Κέντρο (Π.Κ.) του Δήμου Χαϊδαρίου, προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα μελανά μελανά σημεία, που θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. σε επίδοξους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τα κοινωνικά αγαθά.

• Η αρχική σύσταση των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. γίνεται κατ' ελάχιστον από 5 μέλη, όχι απαραίτητα εργαζόμενους. Στη συνέχεια, μετά τη σύσταση δηλαδή, μπορούν να προστεθούν νέα μέλη μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της διοικούσας επιτροπής (Ν.4019/11, άρθρο 4, παρ. 1 και Ν 1667/86, άρθρα 4,5 και 6), που φυσικά απαρτίζεται από τα αρχικά μέλη . Είναι λοιπόν στη ευχέρεια των μελών, που συνέστησαν την επιχείρηση, αν θα δεχθούν νέα μέλη στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ ή όχι. Αν πραγματικά θέλαμε να μιλάμε για μια Συνεταιριστική Επιχείρηση, με βάση την αυτοδιαχείριση, θα έπρεπε να ορίζεται από το καταστατικό ότι, οι εκάστοτε εργαζόμενοι στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. θα γίνονται αυτοδίκαια μέλη της. Διαφορετικά κινδυνεύει να παραμείνει μια επιχείρηση με 5 μετόχους, οι οποίοι, αν είναι και εργαζόμενοι-που θα είναι- θα μοιράζονται (ανάλογα με τα μερίσματα τους) το 35% των κερδών της επιχείρησης.  
• Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ., όσοι δηλαδή δεν είναι μέλη, θα έχουν ουσιαστικά εργασιακή σχέση με την επιχείρηση, υπογράφοντας συμβάσεις έργου, ορισμένου χρόνου, με αμοιβή που φυσικά θα ορίζεται από την επιχείρηση και θα εξυπηρετεί τα οικονομικά της συμφέροντα. Είναι προφανές ότι όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, εκτός των μελών της επιχείρησης, δεν έχουν καμία συμμετοχή στην διαχείριση της. Δεν μιλάμε, λοιπόν, για αυτοδιαχείριση-συνδιαχείριση από όλους τους εργαζόμενους, αλλά από μια συγκεκριμένη ομάδα.
• Τα 5 μέλη της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. καταβάλλουν ένα αρχικό μερίδιο για το κεφάλαιο της επιχείρησης.   επισήμανση Νο 1: Το ποσό του μεριδίου ορίζεται από το καταστατικό. Αν λοιπόν ορισθεί πολύ μεγάλο ποσό (όπως συμβαίνει με τη μία από τις δύο ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. που διεκδικούν το Πνευματικό Κέντρο, μερίδιο 3.000,00 €) τότε θα είναι απαγορευτικό για τους εργαζόμενους, που ίσως είναι και άνεργοι, να γίνουν μέλη της επιχείρησης, γιατί απλά δεν θα έχουν τα χρήματα του μεριδίου. επισήμανση Νο 2: Το κάθε μέλος μπορεί να έχει πάνω από ένα μερίδιο, ανάλογα με το τι ορίζει το καταστατικό. Αν λοιπόν ένα μέλος-εργαζόμενος έχει 5 μερίδες θα εισπράττει 5 φορές παραπάνω χρήματα από τα διανεμόμενα κέρδη. 
• Σαν εργαζόμενοι στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ., μπορούν να είναι εκτός από τους δασκάλους (στη συγκεκριμένη περίπτωση του Π.Κ.), την γραμματεία και την καθαριότητα, διάφοροι άλλοι: διευθυντής; νομικός σύμβουλος; υπεύθυνος συντονισμού; υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων; μπλα... μπλα... μπλα... (τυχαίες οι θέσεις εργασίας) και να διανέμονται κέρδη σε "εργαζόμενους-μέλη" που δημιουργούν θέσεις εργασίας για τους ευατούς τους (το παράδειγμα των Μ.Κ.Ο. είναι πολύ πρόσφατο).    

Εκτός των παραπάνω που, θα μπορούσαν να παραμορφώσουν την έννοια  της ΚΟΙΝωνικής Συνεταιριστικής ΕΠιχείρησης Συλλογι­κού και Παραγωγικού Σκοπού, "...για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας,  που προάγει το τοπικό και συλλογικό συμφέρον, την προώθηση της απασχόλησης, την ενδυνάμωση της κοι­νωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης." , η διαχείριση κοινωνικών δομών από ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, γιατί, δυστυχώς, ζούμε στη χώρα της ρεμούλας.
Οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ που θα συνεργάζονται με τους Δήμους, θα υπογράφουν προγραμματικές συμβάσεις, οι οποίες, φυσικά, θα είναι ορισμένου χρόνου. Ανά έτος οι Δήμοι θα υπογράφουν νέες, διαφορετικές συμβάσεις για τη διαχείριση των κοινωνικών δομών. Θα είναι πολύ εύκολο λοιπόν για τον οποιοδήποτε πια, μεγαλοιδιώτη να εκτοπίσει τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. και να αναλάβει τη διαχείριση των, όποιων, κοινωνικών δομών, μειώνοντας τις αμοιβές των εργαζομένων, που αυτός πια θα επιλέγει, και αυξάνοντας τις, όποιες, συνδρομές των πολιτών, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του.
Ο Πολιτισμός είναι το εύκολο θύμα, ακολουθούν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, η διαχείριση των απορριμάτων και στο ευρύτερο κράτος, τα σχολεία, τα νοσοκομεία.... (εμείς όμως θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε φόρους).
Ο σκοπός είναι η πληρης διάλυση του Κοινωνικού Κράτους.

Κι αν είναι να ελπίζουμε, ότι η διοίκηση (τοπική, περιφερειακή ή κεντρική) θα θωρακίσει και θα εξασφαλίσει, ότι οι κοινωνικές δομές θα περάσουν με αυτοδιαχείριση στα χέρια όλων των εργαζομένων και όχι σε επίδοξους ιδιώτες...
 το' χουμε δει το έργο! 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ...